Active Society

Με την ευκαιρία της επετείου της αποκατάστασης της δημοκρατίας θεωρώ επίκαιρο να αναφερθώ σε ένα παλαιότερο άρθρο μου στην Ελευθεροτυπία στο οποίο έγραφα τα εξής: " Αναζητώντας ένα κύριο χαρακτηριστικό της σύγχρονης ελληνικής πραγματικότητας που αφορά τις περισσότερες κοινωνικές ομάδες των Νεοελλήνων, θα κατέληγα σε αυτό της καθολικής επικράτησης της καταναλωτικής λίμπιντο σε βάρος του δημιουργικού μέτρου και των αρχών που χαρακτήριζαν πάντα τον τρόπο σκέψης του Ελληνα και κατ' επέκταση και την κοινωνική του συμπεριφορά. Ιδιαίτερα τα τελευταία 15 χρόνια, με την έκρηξη των τεχνολογιών της επικοινωνίας και την κατάργηση των οικονομικών συνόρων, το παγκόσμιο οικονομικό κατεστημένο κατάφερε μέσα από μελετημένες πρακτικές να μεταβάλει την πλειοψηφία των απλών ανθρώπων από αυτοτελείς, σκεπτόμενους και κοινωνικά ενεργούς σε εξαρτώμενους, κατευθυνόμενους και ανήμπορους να δράσουν. Πρόκειται στην ουσία για μια μορφή αιχμαλωσίας της σκέψης στο κελί του πολύχρωμου και πολύβουου, του π

Σήμερα δεν θα γράψω τίποτα. Θα σας προτείνω μόνο να επισκεφθείτε (για την ακρίβεια να επισκέπτεστε συχνά) ένα blog ενός πατέρα. Αυτό το άτομο έχει την δύναμη να κάνει κάτι που λίγοι στην θέση του θα μπορούσαν να κάνουν, εξωτερικεύει τον πόνο που υπάρχει μέσα στο σπίτι του και λέει ανοιχτά σε όλους το πρόβλημα της μικρής του κορούλας, της Λύδιας. Η Λύδια έχει καρκίνο και είναι μόλις τριάμισι ετών. Το blog τους είναι: http://lydia-tigria.blogspot.com/ Όλοι μπορούμε να αφιερώσουμε λίγο χρόνο για να πούμε 2 λόγια συμπάθειας σε αυτόν τον πατέρα και στο πρόσωπό του να συμπαρασταθούμε σε κάθε γονιό που βλέπει το παιδί του να υποφέρει. Ίσως τα λόγια και οι σκέψεις μας να γίνουν προσευχές στον Θεό που πιστεύει ο καθένας μας ώστε η Λύδια να ξαναβρεί την υγεία της και να πάρει την ευκαιρία που δικαιούται σε αυτόν τον κόσμο.

Του ΓΙΩΡΓΟΥ ΓΙΑΝΝΟΥΛΟΠΟΥΛΟΥ Η είδηση έρχεται από το εξωτερικό, αλλά αφορά όλους, κι εμάς στην Ελλάδα: μια βρετανική εφημερίδα αποκάλυψε ότι τρεις αλυσίδες πολυκαταστημάτων προμηθεύονται τα φτηνά ρούχα, με τα οποία έχουν πλημμυρίσει την αγορά, από βιοτεχνίες του Τρίτου Κόσμου όπου οι συνθήκες εργασίας είναι ανάλογες, για να μην πω χειρότερες, με εκείνες που περιέγραψε ο Ενγκελς στα μέσα του 19ου αιώνα. Σύμφωνα με τα στοιχεία της εφημερίδας, στο Μπανγκλαντές ο μισθός για τους ενάμισι εκατομμύριο εργάτες της βιομηχανίας ρουχισμού μερικές φορές δεν ξεπερνάει τα 6 (έξι) λεπτά του ευρώ την ώρα, η εργασία ενίοτε φτάνει τις 84 ώρες την βδομάδα, άδειες δεν προβλέπονται, όποιος αρρωστήσει χάνει τη δουλειά του και φυσικά δεν γίνεται λόγος καν για συνδικάτα. Κι όλα αυτά παρά το γεγονός ότι και τα τρία πολυκαταστήματα συμμετέχουν στην εθελοντική πρωτοβουλία για το Ηθικό Εμπόριο, η οποία υποτίθεται ότι δεσμεύει τα μέλη της να συναλλάσσονται μόνο με προμηθευτές που τηρούν το ανώτατο όριο του 48ωρου,

Παραθέτω το άρθρο του Περικλή Κοροβέση από την " Ελευθεροτυπία " της 9 ης Ιουλίου 2007. Ο Κοροβέσης είναι γνωστός αγωνιστής της κοινωνικής ισότητας και δικαιοσύνης και δεν κρύβω ότι οι αφυπνιστικές απόψεις του με έχουν βοηθήσει στο να γυμνάσω την κριτική μου ματιά αλλά και να οξύνω την αντικειμενικότητά μου απέναντι στα κοινωνικά θέματα. Η παράθεση γίνεται για δύο κυρίως λόγους. Πρώτον, γιατί αν και θα θέλησα να γράψω κάτι εις μνήμην του δάσους της Πάρνηθας που κάποτε ( ειρωνεία : πηγαίνοντας να ζητήσω δουλειά στο Καζίνο) το γνώρισα από κοντά και με μάγεψε εντούτοις κάθε λόγος μου έμοιαζε λίγος και ανίκανος να ξεφύγει από το γνωστό "μοιρολόι" των πολλών και έδινε την εντύπωση ότι προσπαθεί να κρύψει ή να αποτάξει τις δικές μου ευθύνες για την τραγωδία. Σε αντικατάσταση των όσων θα ήθελα να πω , βάζω την δική μου σιωπή και προτείνω να διαβάσετε το παρακάτω κείμενο που νομίζω θα έχει καλύτερα αποτελέσματα στην αφύπνιση της κοινωνίας. Δεύτερος λόγος είναι ότι έ