Active Society

Παρέλαβα από φίλο μία φωτογραφία που δείχνει ένα μικρό δείγμα από το επίπεδο του πολιτισμού των ΜΜΕ. Έχουν λεχθεί και γραφτεί πολλά για τους αιμοδιψείς "δημοσιογράφους" των καναλιών και των άλλων μέσων που απευθύνονται στα πρωτόγονα αισθήματα των ανθρώπων σε μια προσπάθεια μέσα από αυτό τον εξοφρενικό λαϊκισμό να διαμορφώσουν υποτελή στον εντυπωσιασμό άτομα και να εδραιώνουν την 4η εξουσία (τύπος) ως κυρίαρχη δύναμη απέναντι στις υπόλοιπες 3 (νομοθετική, εκτελεστική, δικαστική) οι οποίες όταν λειτουργούν σωστά και ισχυρά είναι ένας θεμέλιος λίθος για την κοινωνική δικαιοσύνη και την δημοκρατία. Στον ίδιο δρόμο με την κατάπτυστη προσπάθεια του "Έθνους" να αλλοιώσει την αλήθεια της εικόνας είναι και οι κραυγές των ανταποκριτών των καναλιών, όι ηλίθιες ερωτήσεις τους στους φουκαράδες που χάσαν τα πάντα (Τι θα κάνετε τώρα; -Πως νιώθετε; -Τι ζητάτε από την πυροσβεστική; -Κλπ), οι Sephia (κιτρινισμένες)εικόνες στα ζωντανά ρεπορτάζ του ALPHA ώστε να δείχνει το τοπίο ζωφερό

Ταυτίζομαι σε μεγάλο βαθμό με το κείμενο του συναγωνιστή ΜΑΝΟΥ ΣΤΕΦΑΝΙΔΗ στην Ελευθεροτυπία του Σαββάτου 01/09/07 το οποίο και αναδημοσιεύω. Εύχομαι ο καθένας να δεί ανάμεσα στις γραμμές του τον δικό του εαυτό και να αναγνωρίσει της δικές του ευθύνες. Το πένθος δεν ταιριάζει στους γελοίους! Ο κατάλογος ΙΚΕΑ έχει παγκοσμίως μεγαλύτερη κυκλοφορία από τη Βίβλο. Εφημ. «Le Matin», 20/8 Μιλάω χρόνια για τη βαθύτατη κρίση που βιώνουμε ως κοινωνία και εισπράττω ειρωνεία και χλεύη. Γράφω συνέχεια για τη μελαγχολία που διαρρέει υποδόρια τον τόπο και μου επιστρέφεται καχυποψία και ο ψόγος της γραφικότητας. Και όμως, σε όλο και περισσότερους γίνεται πια ορατό το οδυνηρό αδιέξοδο στο οποίο έχουμε φτάσει συνολικά ως κοινωνία. Δεν είναι μόνο οι ανάξιοι της πατρίδας πολιτικοί, οι ταρταρίνοι πολιτικάντες ή τα ανεκδιήγητα talking heads των ΜΜΕ. Δεν είναι οι κατώτεροι των περιστάσεων ηγέτες ή τα κρατικά στελέχη, τα βουτηγμένα στον ηθικό δωσιλογισμό, και την αργυρώνητη φρεναπάτη. Είναι πρωτίστως αυτός ο δ

Παρέμβαση Μίκη Θεοδωράκη μέσω του Ελεύθερου Τύπου. Η τραγική κατάσταση που ζούμε τον τελευταίο καιρό αποτελεί έργο αρρωστημένων εγκεφάλων. Τρέμω στην ιδέα ότι μπορεί να βρίσκονται και Ελληνες ανάμεσά τους και το απεύχομαι.Είναι όμως φανερό ότι πρόκειται για ένα σατανικό σχέδιο. Οι εμπρηστές ξεκίνησαν εδώ και τρεις μήνες, όταν άναψαν σε μία μόνο μέρα 1.064 φωτιές σε όλη τη χώρα, και συνεχίζουν μέχρι και σήμερα, με δεκάδες νέες φωτιές κάθε μέρα. Τα κίνητρά τους δεν μπορεί να είναι οικονομικά (οικοπεδοφάγοι) ή ψυχολογικά (πυρομανείς). Υπάρχουν φυσικά κι αυτοί. Ομως δεν είναι αυτοί ο πυρήνας του προβλήματος. Η ανάλυση των δεδομένων οδηγεί στο συμπέρασμα ότι έχουμε να κάνουμε με έναν κεντρικό εγκέφαλο, ένα επιτελείο, που, όπως ένας στρατηγός, χαράζει τις «μάχες» επάνω σε χάρτη. Οι φωτιές μπαίνουν σε στρατηγικά σημεία, όπως εργοστάσια και υποδομές ηλεκτρικής ενέργειας (Μεγαλόπολη, Αλιβέρι, Δομοκός), σε ιστορικές τοποθεσίες (Ολυμπία, Επίκουρος Απόλλων), σε μέρη ιδιαίτερου φυσικού κάλλους. Δε

Του ΣΤΑΘΗ ΣΤΑΥΡΟΠΟΥΛΟΥ Ως Ελληνας (αν μου επιτρέπει τον αυτοπροσδιορισμό η κυρία Ρεπούση) και ως Ηλείος στην καταγωγή, είμαι θλιμμένος στην καρδιά μου έως θανάτου.Ως Ηλείος θρηνώ για τον Ταΰγετο και τον Πάρνωνα, την Πάρνηθα και την Πεντέλη, το Αλιβέρι και την Αρεόπολη, θρηνώ για την Πηνεία και τα Κρέστενα, το Πελόπιο και την Ωλενα, τη Μεγαλόπολη και την Αιγιάλεια. Σε λίγο θα κάνουμε προσκλητήριο ονομάτων σαν να κάνουμε προσκλητήριο νεκρών. Κάηκαν - καίγονται, άνθρωποι (όχι άτομα όπως κατά το πλείστον μεταδίδουν συνάδελφοι δημοσιογράφοι), δάση ελάτων και πεύκων, πλατάνια και φερώνυμα χωριά, όπως ο Πλάτανος στην Ηλεία, εθνικοί δρυμοί, όπως το ξεχασμένο Πολύδροσο στον Πάρνωνα, κάηκε η μάνα με τα τέσσερα παιδιά της, αλλοίμονο στον πατέρα κι όλους τους δικούς τους, καίγονται λιοστάσια, αμπελάκια, περιβόλια, μποστάνια, υποστατικά, αγροικίες, ζώα του θεού, ήμερα κι άγρια - μόνον πόλεμος, ούτε σεισμός, μπορεί να προκαλέσει τέτοια καταστροφή...Πόλεμος;Ή μήπως ένα ολόκληρο σύστημα;Η θεωρία συνωμ

Του ΠΕΡΙΚΛΗ ΚΟΡΟΒΕΣΗ Ο καιρός της «Ε» εδώ και κάποια χρόνια είχε ερμηνεύσει τα αρχικά του ΟΗΕ ως «Οργανισμός Ηνωμένων Εχθρών». Και αυτός ο εύστοχος και λιτός σχολιασμός αποδίδει με ακρίβεια την αντίληψη που έχει γι' αυτόν τον οργανισμό μια μεγάλη κατηγορία συμπολιτών μας που θεωρούν πως οι μεγάλες δυνάμεις, που είναι πιόνια στα χέρια του παγκόσμιου εβραϊκού λόμπι, συνωμοτούν για να μας εξαφανίσουν ως έθνος. Για ποιο λόγο τώρα θέλουν να μας εξαφανίσουν παραμένει ένα μυστήριο. Η Ελλάδα είναι μία από τις 192 χώρες-μέλη του ΟΗΕ και δεν παίζει κανένα ρόλο στο παγκόσμιο γίγνεσθαι. Αν είχε πετρέλαιο και όχι αγνό παρθένο ελαιόλαδο, τα πράγματα θα άλλαζαν. Θα ήμαστε κάποιο ευρωπαϊκό εμιράτο που θα είχε ενδιαφέρον για τις εταιρείες πετρελαίου, στον ίδιο βαθμό που έχει σήμερα η Νιγηρία.Στο πλαίσιο της δημοσιογραφικής δεοντολογίας να δεχτώ για την ανάγκη της επιχειρηματολογίας πως είναι όντως έτσι και είμαστε μια χώρα υπό την απειλή της εξαφάνισης. Για ποιο λόγο αυτοί που θέλουν το κακό μας να

Εργαζόμενος σε εξαρτημένη θέση εργασίας βιώνω καθημερινά την προσπάθεια της εργοδοσίας μου να συμπιέσει τα διαφόρων ειδών κόστη της επιχείρησης ώστε να αυξήσει τα περιθώρια κέρδους (ή έστω να περιορίσει τις ζημίες) της. Ανάλογες προσπάθειες εφαρμόζουν και όλες οι επιχειρήσεις που λειτουργούν σε ένα πλαίσιο "ελεύθερης αγοράς" που μπορεί να ειπωθεί πιο ωμά και "ανταγωνιστικός καπιταλισμός". Μέχρι εδώ καλά αφού η αρχή του περιορισμού του κόστους σε συνάρτηση με την μεγιστοποίηση της παραγωγικότητας και τον καθορισμό της καλύτερης τιμής πώλησης του προϊόντος ή της υπηρεσίας, είναι και η πεμπτουσία της έννοιας της επιχειρηματικότητας η οποία ενέχει πάντα το ρίσκο του κεφαλαίου για τον επιχειρηματία. Υπάρχει όμως και ένα μεγάλο "αλλά" στην ιστορία. Το "αλλά" έγγυται στο γεγονός ότι αν και στην παράμετρο της μεγιστοποίησης της παραγωγικότητας με τα κατάλληλα μέσα και μεθόδους ενδεχομένως δεν τίθενται όρια, σε αυτή του περιορισμού του κόστους θα πρέπει

Έγραφε στην Ελευθεροτυπία στις 2 Ιουνίου 2007 ο πρώην πρέσβης των ΗΠΑ κος Charles Ries ένα άρθρο με το οποίο εξυμνούσε τα αποτελέσματα της εφαρμογής του περίφημου σχεδίου Μάρσαλ πριν ακριβώς 60 χρόνια. Με την γνωστή αριστοτεχνική διπλωματική γλώσσα παρουσίασε λίγο-πολύ το σχέδιο ως την αιτία που σήμερα η Ελλάδα ευημερεί, γεγονός για το οποίο οι Έλληνες θα έπρεπε να είναι ευγνώμονες στην καλή Αμερική. Κόντεψα να το πιστέψω και εγώ που έχω ακούσει τόσες ιστορίες από τον ήρωα παππού μου, για την τρομοκρατία της μεταπολεμικής Ελλάδας. Ιστορίες που έβγαιναν από τα χείλη ενός τυραννησμένου αγρότη που μορφώθηκε μόνος μεγάλος πια του διαβάζοντας Καζαντζάκη και αρχαίους συγγραφείς. Έχοντας διδαχθεί να είμαι δίκαιος και καλοπροαίρετος στην κρίση μου απέναντι στους ανθρώπους και μη έχοντας μελετήσει επαρκώς σχετικά με την συγκεκριμένη εποχή ώστε να έχω ισχυρή γνώμη, δεν μπορούσα να παραθέσω αυτές τις πρωτογενείς διηγήσεις ενός απλού Κρητικού και τις δικές μου εντυπώσεις απέναντι σε ένα όπως έδει

Με αφορμή την μαύρη επέτειο των αμερικανικών χτυπημάτων στην Χιροσίμα και το Ναγκασάκι τον Αύγουστο του 1945 προτείνω το παρακάτω κείμενο δανεισμένο από το ιστολόγιο " Ότι υπάρχει αξίζει να καταστραφεί ". Αξίζει δε να παρακολουθήσει κανείς και το προτεινόμενο από τον blogger σχετικό Βίντεο . "62 χρόνια συμπληρώνονται αυτή τη βδομάδα από την καταστροφή τηs Χιροσίμα και του Ναγκασάκι από τιs ατομικέs βόμβεs του αμερικανικού κράτουs.O B' παγκόσμιοs πόλεμοs σηματοδότησε την έναρξη μιαs νέαs εποχήs. Όχι μόνο γιατί αποτελούσε κάτι το τελείωs διαφορετικό από τον μεγάλο πόλεμο, δηλαδη όχι έναs πόλεμοs απλά για τον χωρισμό σε ζώνεs επιρροήs, εκμετάλλευσηs και διατήρησηs του status quo - ισορροπιών μεταξύ των κεφαλαίων και κρατών - αλλά πάλη των εμπλεκομένων για διεθνή κυριαρχία. Aυτό άλλαξε και τον τρόπο διεξαγωγήs του πολέμου. Πριν τον β΄ παγκόσμιο πόλεμο το διεθνέs κεφάλαιο είχε προβλέψει τιs νέεs αλλαγέs και ανακατατάξειs.Συγκεκριμένα το 1912 o Ιταλός στρατηγός Τζιούλιο Ντ

Με την ευκαιρία της επετείου της αποκατάστασης της δημοκρατίας θεωρώ επίκαιρο να αναφερθώ σε ένα παλαιότερο άρθρο μου στην Ελευθεροτυπία στο οποίο έγραφα τα εξής: " Αναζητώντας ένα κύριο χαρακτηριστικό της σύγχρονης ελληνικής πραγματικότητας που αφορά τις περισσότερες κοινωνικές ομάδες των Νεοελλήνων, θα κατέληγα σε αυτό της καθολικής επικράτησης της καταναλωτικής λίμπιντο σε βάρος του δημιουργικού μέτρου και των αρχών που χαρακτήριζαν πάντα τον τρόπο σκέψης του Ελληνα και κατ' επέκταση και την κοινωνική του συμπεριφορά. Ιδιαίτερα τα τελευταία 15 χρόνια, με την έκρηξη των τεχνολογιών της επικοινωνίας και την κατάργηση των οικονομικών συνόρων, το παγκόσμιο οικονομικό κατεστημένο κατάφερε μέσα από μελετημένες πρακτικές να μεταβάλει την πλειοψηφία των απλών ανθρώπων από αυτοτελείς, σκεπτόμενους και κοινωνικά ενεργούς σε εξαρτώμενους, κατευθυνόμενους και ανήμπορους να δράσουν. Πρόκειται στην ουσία για μια μορφή αιχμαλωσίας της σκέψης στο κελί του πολύχρωμου και πολύβουου, του π

Σήμερα δεν θα γράψω τίποτα. Θα σας προτείνω μόνο να επισκεφθείτε (για την ακρίβεια να επισκέπτεστε συχνά) ένα blog ενός πατέρα. Αυτό το άτομο έχει την δύναμη να κάνει κάτι που λίγοι στην θέση του θα μπορούσαν να κάνουν, εξωτερικεύει τον πόνο που υπάρχει μέσα στο σπίτι του και λέει ανοιχτά σε όλους το πρόβλημα της μικρής του κορούλας, της Λύδιας. Η Λύδια έχει καρκίνο και είναι μόλις τριάμισι ετών. Το blog τους είναι: http://lydia-tigria.blogspot.com/ Όλοι μπορούμε να αφιερώσουμε λίγο χρόνο για να πούμε 2 λόγια συμπάθειας σε αυτόν τον πατέρα και στο πρόσωπό του να συμπαρασταθούμε σε κάθε γονιό που βλέπει το παιδί του να υποφέρει. Ίσως τα λόγια και οι σκέψεις μας να γίνουν προσευχές στον Θεό που πιστεύει ο καθένας μας ώστε η Λύδια να ξαναβρεί την υγεία της και να πάρει την ευκαιρία που δικαιούται σε αυτόν τον κόσμο.

Του ΓΙΩΡΓΟΥ ΓΙΑΝΝΟΥΛΟΠΟΥΛΟΥ Η είδηση έρχεται από το εξωτερικό, αλλά αφορά όλους, κι εμάς στην Ελλάδα: μια βρετανική εφημερίδα αποκάλυψε ότι τρεις αλυσίδες πολυκαταστημάτων προμηθεύονται τα φτηνά ρούχα, με τα οποία έχουν πλημμυρίσει την αγορά, από βιοτεχνίες του Τρίτου Κόσμου όπου οι συνθήκες εργασίας είναι ανάλογες, για να μην πω χειρότερες, με εκείνες που περιέγραψε ο Ενγκελς στα μέσα του 19ου αιώνα. Σύμφωνα με τα στοιχεία της εφημερίδας, στο Μπανγκλαντές ο μισθός για τους ενάμισι εκατομμύριο εργάτες της βιομηχανίας ρουχισμού μερικές φορές δεν ξεπερνάει τα 6 (έξι) λεπτά του ευρώ την ώρα, η εργασία ενίοτε φτάνει τις 84 ώρες την βδομάδα, άδειες δεν προβλέπονται, όποιος αρρωστήσει χάνει τη δουλειά του και φυσικά δεν γίνεται λόγος καν για συνδικάτα. Κι όλα αυτά παρά το γεγονός ότι και τα τρία πολυκαταστήματα συμμετέχουν στην εθελοντική πρωτοβουλία για το Ηθικό Εμπόριο, η οποία υποτίθεται ότι δεσμεύει τα μέλη της να συναλλάσσονται μόνο με προμηθευτές που τηρούν το ανώτατο όριο του 48ωρου,

Παραθέτω το άρθρο του Περικλή Κοροβέση από την " Ελευθεροτυπία " της 9 ης Ιουλίου 2007. Ο Κοροβέσης είναι γνωστός αγωνιστής της κοινωνικής ισότητας και δικαιοσύνης και δεν κρύβω ότι οι αφυπνιστικές απόψεις του με έχουν βοηθήσει στο να γυμνάσω την κριτική μου ματιά αλλά και να οξύνω την αντικειμενικότητά μου απέναντι στα κοινωνικά θέματα. Η παράθεση γίνεται για δύο κυρίως λόγους. Πρώτον, γιατί αν και θα θέλησα να γράψω κάτι εις μνήμην του δάσους της Πάρνηθας που κάποτε ( ειρωνεία : πηγαίνοντας να ζητήσω δουλειά στο Καζίνο) το γνώρισα από κοντά και με μάγεψε εντούτοις κάθε λόγος μου έμοιαζε λίγος και ανίκανος να ξεφύγει από το γνωστό "μοιρολόι" των πολλών και έδινε την εντύπωση ότι προσπαθεί να κρύψει ή να αποτάξει τις δικές μου ευθύνες για την τραγωδία. Σε αντικατάσταση των όσων θα ήθελα να πω , βάζω την δική μου σιωπή και προτείνω να διαβάσετε το παρακάτω κείμενο που νομίζω θα έχει καλύτερα αποτελέσματα στην αφύπνιση της κοινωνίας. Δεύτερος λόγος είναι ότι έ

(Με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα κατά της Παιδικής Εργασίας). Συγκλονίζομαι κάθε φορά που βρίσκομαι μπροστά στην αδικία σε βάρος παιδιών. Είναι, πιστεύω, η ύψιστη ατιμία της κοινωνίας μας. Ατιμία όχι μόνο για τους έχοντες την εξουσία αρα και την ευθύνη αυτού του φαινομένου αλλά και για το υπόλοιπο κοινωνικό σύνολο (μαζί και για εμένα και για εσένα) που δεχεται να συνυπάρχει με αυτή την ντροπή. Ίσως όλοι εμείς που ανεχόμαστε ή και αποδεχόμαστε να υποφέρουν συνάνθρωποί μας μόνο και μόνο για να εξασφαλίσουμε φθηνότερα (πολλές φορές περιττά) προϊόντα ή υπηρεσίες, αρκεί αυτά τα δύστυχα παιδιά να μήν είναι δικά μας. Τα δικά μας παιδιά είναι οι καταναλωτές και οι χρηματοδότες αυτής της εκμετάλλευσης. Διαβάζω σε σχετικές εκθέσεις ότι περίπου 250 εκατομμύρια παιδιά κάτω των 15 εργάζονται για να κρατήσουν στη ζωή τον εαυτό τους και την οικογένειά τους και με μισθούς σκλάβων. Το παγκόσμιο οικονομικό κατεστημένο εκμεταλλεύεται τα παιδιά κάνοντας κατάχρηση της αδυναμίας τους για αυτοϋπεράσπιση. Εί

Κομψή τεχνολογία, άνεση επικοινωνίας, κινητά multimedia τηλέφωνα, βιντεοκλήσεις, MMS, Skype, mIRC, ταχύτατο Internet, αυξανόμενα GHz, GBytes, Mbps που σε μεταφέρουν παντού στον πλανήτη ταχύτατα και εκπληρώνουν την κάθε σου επιθυμία για γνώση, επικοινωνία, δημιουργία, έκφραση, ενημέρωση, διασκέδαση, χλευασμό, αναρχία, αμαρτία, ανώνυμη εκτόνωση της λίμπιντο, των ενστίκτων, των καλύτερων και των χειρότερων σκέψεών σου. Δυνατότητες που σε προσκυνούν, που πέφτουν υποτακτικά στα πόδια σου, σε κάνουν να νιώθεις κυρίαρχος της ζωής σου και σου χαρίζουν ελεύθερο χρόνο παίρνοντάς τον παράλληλα πίσω, πνίγοντάς σε έναν ωκεανό επιλογών... Μέρες μοναξιάς και αποξένωσης. Έχουμε φίλους αλλά κρατάμε απόκρυφα τα μυστικά μας. Έχουμε συντρόφους αλλά κρύβουμε τις σκέψεις μας. Και όταν επιτέλους παίρνουμε την απόφαση να μιλήσουμε, δε λέμε τίποτα ή μόνο λίγα από αυτά που θα θέλαμε να πούμε. Ο καλύτερος φίλος μας είναι ο εαυτός μας. Μέρες περισυλλογής και απομόνωσης... Συναντιώμαστε με τόσους ανθρώπους αλλά

Καμιά φορά βρισκόμαστε μπροστά σε μία αλήθεια ή ένα γεγονός που ο ανθρώπινος νούς αδυνατεί να το συλλάβει στο πραγματικό του μέγεθος. Έτσι κι εγώ απόψε, διαβάζοντας κάπου την παρακάτω είδηση, μπορώ να πώ ότι συγκλονίστηκα. Το μόνο που με κάνει να ελπίζω ακόμα είναι ότι δεν έχω πέσει σε ανοσία με όλα αυτά που συμβαίνουν τελευταία και ιδίως με τον τρόπο που τα ΜΜΕ αναλαμβάνουν να μας τα παρουσιάσουν. Οι παραπομπές (links) που έχω βάλει σε συγκεκριμένες λέξεις - κλειδιά του κειμένου, θα βοηθήσουν τον αναγνώστη που τυχόν δεν γνωρίζει αρκετά να περί διεθνούς συνομωτικής να κατανοήσει Αναμεταδίδω την είδηση, (με παράθεση και του βίντεο) την οποία εντόπισα μέσω της ιντερνετικής πύλης InOut : Αποκαλύφθηκε το πιο Άσχημο Μυστικό του Ισραήλ: Τριχοφυτία και Ακτινοβολία Στις 14 Αυγούστου, στις 9 μ.μ., το τηλεοπτικό Κανάλι 10 του Ισραήλ έδειξε ένα ντοκυμαντέρ που αποκαλύπτει το πιο άσχημο μυστικό των ιδρυτών του Ισραηλινού Εργατικού κόμματος : την εσκεμμένη μαζική δηλητηρίαση με ακτινοβολία όλων σ

Συνεχίζοντας τον προβληματισμό μου από χθές σχετικά με τις αθέμιτες και βλαπτικές μεθόδους που οι "Corporations" οι μεγάλες δηλαδή πολυεθνικές εταιρίες χρησιμοποιούν για να μεγιστοποιούν τα κέρδη τους παρουσιάζω μία άλλη διάσταση του προβλήματος που έχει να κάνει με την αδίστακτη αδιαφορία των εταιριών αυτών για την υγεία των πολιτών. Ας μήν ξενίσουν οι χημικοί όροι. Αναφέρονται περισσότερο για τεκμηρίωση της ουσίας του κειμένου. Οι φθαλικές ενώσεις, λοιπόν, χρησιμοποιούνται ως πλαστικοποιητές, κύρια στο γνωστό PVC, βελτιώνοντας την ευλυγισία των πλαστικών. Στην κατηγορία αυτή ανήκουν οι ουσίες Bis (2-etylhexyl)phthalate (DEHP), Butylbenzyl-phthalate (BBP), Dibutyl-phthalate (DBP), Di-isodecylphthalate (DIDP) and Di-isononyl-phthalate (DINP) και οι οποίες αποτελούν το 92% της κατανάλωσης πλαστικοποιητών στην Ευρώπη. Μόνο η ουσία DEHP καταναλώνεται σε ποσότητα περίπου 500.000 τόνων αξίας περίπου 400 εκατομμυρίων Ευρώ. Κατά την αξιολόγηση των ουσιών αυτών (οι ουσίες αυτές μελε