Active Society

Παρέμβαση Μίκη Θεοδωράκη μέσω του Ελεύθερου Τύπου. Η τραγική κατάσταση που ζούμε τον τελευταίο καιρό αποτελεί έργο αρρωστημένων εγκεφάλων. Τρέμω στην ιδέα ότι μπορεί να βρίσκονται και Ελληνες ανάμεσά τους και το απεύχομαι.Είναι όμως φανερό ότι πρόκειται για ένα σατανικό σχέδιο. Οι εμπρηστές ξεκίνησαν εδώ και τρεις μήνες, όταν άναψαν σε μία μόνο μέρα 1.064 φωτιές σε όλη τη χώρα, και συνεχίζουν μέχρι και σήμερα, με δεκάδες νέες φωτιές κάθε μέρα. Τα κίνητρά τους δεν μπορεί να είναι οικονομικά (οικοπεδοφάγοι) ή ψυχολογικά (πυρομανείς). Υπάρχουν φυσικά κι αυτοί. Ομως δεν είναι αυτοί ο πυρήνας του προβλήματος. Η ανάλυση των δεδομένων οδηγεί στο συμπέρασμα ότι έχουμε να κάνουμε με έναν κεντρικό εγκέφαλο, ένα επιτελείο, που, όπως ένας στρατηγός, χαράζει τις «μάχες» επάνω σε χάρτη. Οι φωτιές μπαίνουν σε στρατηγικά σημεία, όπως εργοστάσια και υποδομές ηλεκτρικής ενέργειας (Μεγαλόπολη, Αλιβέρι, Δομοκός), σε ιστορικές τοποθεσίες (Ολυμπία, Επίκουρος Απόλλων), σε μέρη ιδιαίτερου φυσικού κάλλους. Δε

Του ΣΤΑΘΗ ΣΤΑΥΡΟΠΟΥΛΟΥ Ως Ελληνας (αν μου επιτρέπει τον αυτοπροσδιορισμό η κυρία Ρεπούση) και ως Ηλείος στην καταγωγή, είμαι θλιμμένος στην καρδιά μου έως θανάτου.Ως Ηλείος θρηνώ για τον Ταΰγετο και τον Πάρνωνα, την Πάρνηθα και την Πεντέλη, το Αλιβέρι και την Αρεόπολη, θρηνώ για την Πηνεία και τα Κρέστενα, το Πελόπιο και την Ωλενα, τη Μεγαλόπολη και την Αιγιάλεια. Σε λίγο θα κάνουμε προσκλητήριο ονομάτων σαν να κάνουμε προσκλητήριο νεκρών. Κάηκαν - καίγονται, άνθρωποι (όχι άτομα όπως κατά το πλείστον μεταδίδουν συνάδελφοι δημοσιογράφοι), δάση ελάτων και πεύκων, πλατάνια και φερώνυμα χωριά, όπως ο Πλάτανος στην Ηλεία, εθνικοί δρυμοί, όπως το ξεχασμένο Πολύδροσο στον Πάρνωνα, κάηκε η μάνα με τα τέσσερα παιδιά της, αλλοίμονο στον πατέρα κι όλους τους δικούς τους, καίγονται λιοστάσια, αμπελάκια, περιβόλια, μποστάνια, υποστατικά, αγροικίες, ζώα του θεού, ήμερα κι άγρια - μόνον πόλεμος, ούτε σεισμός, μπορεί να προκαλέσει τέτοια καταστροφή...Πόλεμος;Ή μήπως ένα ολόκληρο σύστημα;Η θεωρία συνωμ

Του ΠΕΡΙΚΛΗ ΚΟΡΟΒΕΣΗ Ο καιρός της «Ε» εδώ και κάποια χρόνια είχε ερμηνεύσει τα αρχικά του ΟΗΕ ως «Οργανισμός Ηνωμένων Εχθρών». Και αυτός ο εύστοχος και λιτός σχολιασμός αποδίδει με ακρίβεια την αντίληψη που έχει γι' αυτόν τον οργανισμό μια μεγάλη κατηγορία συμπολιτών μας που θεωρούν πως οι μεγάλες δυνάμεις, που είναι πιόνια στα χέρια του παγκόσμιου εβραϊκού λόμπι, συνωμοτούν για να μας εξαφανίσουν ως έθνος. Για ποιο λόγο τώρα θέλουν να μας εξαφανίσουν παραμένει ένα μυστήριο. Η Ελλάδα είναι μία από τις 192 χώρες-μέλη του ΟΗΕ και δεν παίζει κανένα ρόλο στο παγκόσμιο γίγνεσθαι. Αν είχε πετρέλαιο και όχι αγνό παρθένο ελαιόλαδο, τα πράγματα θα άλλαζαν. Θα ήμαστε κάποιο ευρωπαϊκό εμιράτο που θα είχε ενδιαφέρον για τις εταιρείες πετρελαίου, στον ίδιο βαθμό που έχει σήμερα η Νιγηρία.Στο πλαίσιο της δημοσιογραφικής δεοντολογίας να δεχτώ για την ανάγκη της επιχειρηματολογίας πως είναι όντως έτσι και είμαστε μια χώρα υπό την απειλή της εξαφάνισης. Για ποιο λόγο αυτοί που θέλουν το κακό μας να

Εργαζόμενος σε εξαρτημένη θέση εργασίας βιώνω καθημερινά την προσπάθεια της εργοδοσίας μου να συμπιέσει τα διαφόρων ειδών κόστη της επιχείρησης ώστε να αυξήσει τα περιθώρια κέρδους (ή έστω να περιορίσει τις ζημίες) της. Ανάλογες προσπάθειες εφαρμόζουν και όλες οι επιχειρήσεις που λειτουργούν σε ένα πλαίσιο "ελεύθερης αγοράς" που μπορεί να ειπωθεί πιο ωμά και "ανταγωνιστικός καπιταλισμός". Μέχρι εδώ καλά αφού η αρχή του περιορισμού του κόστους σε συνάρτηση με την μεγιστοποίηση της παραγωγικότητας και τον καθορισμό της καλύτερης τιμής πώλησης του προϊόντος ή της υπηρεσίας, είναι και η πεμπτουσία της έννοιας της επιχειρηματικότητας η οποία ενέχει πάντα το ρίσκο του κεφαλαίου για τον επιχειρηματία. Υπάρχει όμως και ένα μεγάλο "αλλά" στην ιστορία. Το "αλλά" έγγυται στο γεγονός ότι αν και στην παράμετρο της μεγιστοποίησης της παραγωγικότητας με τα κατάλληλα μέσα και μεθόδους ενδεχομένως δεν τίθενται όρια, σε αυτή του περιορισμού του κόστους θα πρέπει

Έγραφε στην Ελευθεροτυπία στις 2 Ιουνίου 2007 ο πρώην πρέσβης των ΗΠΑ κος Charles Ries ένα άρθρο με το οποίο εξυμνούσε τα αποτελέσματα της εφαρμογής του περίφημου σχεδίου Μάρσαλ πριν ακριβώς 60 χρόνια. Με την γνωστή αριστοτεχνική διπλωματική γλώσσα παρουσίασε λίγο-πολύ το σχέδιο ως την αιτία που σήμερα η Ελλάδα ευημερεί, γεγονός για το οποίο οι Έλληνες θα έπρεπε να είναι ευγνώμονες στην καλή Αμερική. Κόντεψα να το πιστέψω και εγώ που έχω ακούσει τόσες ιστορίες από τον ήρωα παππού μου, για την τρομοκρατία της μεταπολεμικής Ελλάδας. Ιστορίες που έβγαιναν από τα χείλη ενός τυραννησμένου αγρότη που μορφώθηκε μόνος μεγάλος πια του διαβάζοντας Καζαντζάκη και αρχαίους συγγραφείς. Έχοντας διδαχθεί να είμαι δίκαιος και καλοπροαίρετος στην κρίση μου απέναντι στους ανθρώπους και μη έχοντας μελετήσει επαρκώς σχετικά με την συγκεκριμένη εποχή ώστε να έχω ισχυρή γνώμη, δεν μπορούσα να παραθέσω αυτές τις πρωτογενείς διηγήσεις ενός απλού Κρητικού και τις δικές μου εντυπώσεις απέναντι σε ένα όπως έδει

Με αφορμή την μαύρη επέτειο των αμερικανικών χτυπημάτων στην Χιροσίμα και το Ναγκασάκι τον Αύγουστο του 1945 προτείνω το παρακάτω κείμενο δανεισμένο από το ιστολόγιο " Ότι υπάρχει αξίζει να καταστραφεί ". Αξίζει δε να παρακολουθήσει κανείς και το προτεινόμενο από τον blogger σχετικό Βίντεο . "62 χρόνια συμπληρώνονται αυτή τη βδομάδα από την καταστροφή τηs Χιροσίμα και του Ναγκασάκι από τιs ατομικέs βόμβεs του αμερικανικού κράτουs.O B' παγκόσμιοs πόλεμοs σηματοδότησε την έναρξη μιαs νέαs εποχήs. Όχι μόνο γιατί αποτελούσε κάτι το τελείωs διαφορετικό από τον μεγάλο πόλεμο, δηλαδη όχι έναs πόλεμοs απλά για τον χωρισμό σε ζώνεs επιρροήs, εκμετάλλευσηs και διατήρησηs του status quo - ισορροπιών μεταξύ των κεφαλαίων και κρατών - αλλά πάλη των εμπλεκομένων για διεθνή κυριαρχία. Aυτό άλλαξε και τον τρόπο διεξαγωγήs του πολέμου. Πριν τον β΄ παγκόσμιο πόλεμο το διεθνέs κεφάλαιο είχε προβλέψει τιs νέεs αλλαγέs και ανακατατάξειs.Συγκεκριμένα το 1912 o Ιταλός στρατηγός Τζιούλιο Ντ