Ούτε Φασισμός ούτε Δημοκρατία

Με αφορμή την μαύρη επέτειο των αμερικανικών χτυπημάτων στην Χιροσίμα και το Ναγκασάκι τον Αύγουστο του 1945 προτείνω το παρακάτω κείμενο δανεισμένο από το ιστολόγιο "Ότι υπάρχει αξίζει να καταστραφεί". Αξίζει δε να παρακολουθήσει κανείς και το προτεινόμενο από τον blogger σχετικό Βίντεο.

"62 χρόνια συμπληρώνονται αυτή τη βδομάδα από την καταστροφή τηs Χιροσίμα και του Ναγκασάκι από τιs ατομικέs βόμβεs του αμερικανικού κράτουs.O B' παγκόσμιοs πόλεμοs σηματοδότησε την έναρξη μιαs νέαs εποχήs. Όχι μόνο γιατί αποτελούσε κάτι το τελείωs διαφορετικό από τον μεγάλο πόλεμο, δηλαδη όχι έναs πόλεμοs απλά για τον χωρισμό σε ζώνεs επιρροήs, εκμετάλλευσηs και διατήρησηs του status quo - ισορροπιών μεταξύ των κεφαλαίων και κρατών - αλλά πάλη των εμπλεκομένων για διεθνή κυριαρχία. Aυτό άλλαξε και τον τρόπο διεξαγωγήs του πολέμου. Πριν τον β΄ παγκόσμιο πόλεμο το διεθνέs κεφάλαιο είχε προβλέψει τιs νέεs αλλαγέs και ανακατατάξειs.Συγκεκριμένα το 1912 o Ιταλός στρατηγός Τζιούλιο Ντουέτ διατύπωσε το παρακάτω που αργότερα θα γίνει το κυρίαρχο δόγμα...«Ο εχθρός υποχωρεί μόνο εάν φοβηθεί την ολοκληρωτική καταστροφή της ίδιας της πατρίδας του. Δεν πρόκειται πλέον για πόλεμο στρατιωτών. Εμπλέκονται όλοι και ειδικά ο πληθυσμός ο οποίος βοηθά στη συντήρηση και τον εφοδιασμό των εμπολέμων. Αν καταστρέψουμε την υποδομή, τα σπίτια και τις πόλεις του, θα του στερήσουμε τα μέσα να πολεμήσει. Μόνο ένα όπλο περνά τα χαρακώματα χωρίς δυσκολία. Ονομάζεται αεροπλάνο»Στρατηγική που ακολουθήθηκε τόσο από τον φασιστικό άξονα όσο και από τουs δημοκρατικούs συμμάχουs. Και αν τα εγκλήματα του ναζισμού είναι γνωστά, (ολοκαύτωμα, στρατόπεδα συγκέντρωσηs, σφαγέs στιs χώρεs που εισέβαλαν σαν το δικό μαs Δίστομο) τα εγκλήματα των συμμάχων φροντίζουμε να τα ξεχνάμε. Συμμαχικά στρατόπεδα συγκέντρωσηs από τιs HΠΑ μέχρι την Ελ Ντάμπα στην Αφρική ( ένα καλό βιβλίο για το Ελ Ντάμπα είναι του ηθοποιού Μίμη Φωτόπουλου " Ελ Ντάμπα 'Ομηροs των εγγλέζων" που "θήτευσε" εκεί και μπορείτε να το βρείτε στιs εκδόσειs Σύγχρονη Εποχή), καταστροφή με συμβατικούs βομβαρδισμούs τηs Δρέσδηs (160.000 νεκροί) και του Τόκιο (80.000 νεκροί), oι επιθέσειs με ατομικέs βόμβεs σε Χιροσίμα- Ναγκασάκι. Φυσικά αν είχε προλάβει το ναζιστικό καθεστωs να κατασκευάσει πρώτο την βόμβα θα την έριχνε και αυτό σε αντίστοιχεs πόλειs των συμμάχων.Ο βομβαρδισμόs των 2 αυτών πόλεων ήταν καθαρά ένα μήνυμα προs όλο τον κόσμο και τα ανοιχτά μέτωπα, τουs λαούs που πολέμησαν το ναζισμό με το όπλο στο χέρι, τα αντάρτικα κινήματα ότι υπάρχει νέοs αφέντηs παγκόσμια.Oι υπεύθυνοι των δημοκρατικων αυτών σφαγών δεν κάθισαν ποτέ στο σκαμνί του διεθνούs δικαστήριου τηs Xάγηs για εγκλήματα πολέμου ούτε είπε ποτέ ο ΟΗΕ τίποτε για όλα αυτά. Εξάλλου ήταν με την πλευρά των νικητών. Η ίδια πολιτική ακολουθείτε και σήμερα. Βλέπε τουs βομβαρδισμούs στη Γιουγκοσλαβία, τα στρατόπεδα συγκέντρωσηs σε Γκουαντανάμο και αλλού, τα εγκλήματα των αμερικανων σε Ιράκ (Φαλούτζα) και Αφγανιστάν μαζί με τουs συμμάχουs τουs (μεταξύ των οποίων Γερμανοί και Έλληνεs). Nαι και όμωs η ελληνική δημοκρατία συμμετέχει στο στρατό κατοχήs στο Αφγανιστάν. Είναι να αναρωτιέται κανείs μετά πωs βγαίνουν τέτοια συνθήματα όπωs "Ούτε φασισμόs Ούτε δημοκρατία" ;

Διευκρινίζω επίσης το εξής: Το παραπάνω κείμενο (με το οποίο εν πολλοίς συμφωνώ και γι' αυτό και αναδημοσιεύω αλλά δεν ταυτίζω τις απόψεις μου ) δημοσίευσα εχθές υπό τον τίτλο "Σκέψεις για την Χιροσίμα" έχοντας "παραποιήσει" ορισμένα σημεία και έχοντάς το "εμπλουτίσει" και με δικές μου σκέψεις διχως πάντως να θέλω να αλλοιώσω το κύριο νόημα, αλλά και χωρίς να αναφέρομαι στην πηγή, προκαλώντας τον θυμό του κύριου συντάκτη. Διορθώνω λοιπόν αυτό μου το λάθος και ζητώ συγγνώμη από τον συγγραφέα. Σκοπός μου ήταν η διάδοση της ουσίας του κειμένου και όχι η πνευματική κλοπή, την οποία θεωρώ ότι δεν χρειάζομαι για να λειτουργήσω πνευματικά. Άλλωστε, διαβάζοντας κανείς τις δημοσιεύσεις του Active Society θα διαπιστώσει ότι όποτε χρησιμοποίησα ξένα κείμενα ανέφερα και τον συντάκτη τους. Συγγνώμη λοιπόν ξανά και από καρδιάς καλό αγώνα!