Ας αναρωτηθούμε...

Είναι όλα αυτά που ζούμε άραγε αναγκαία; Μήπως είναι η επί χρόνια ζητούμενη αφορμή για την επιβολή μίας νέας πραγματικότητας στους λαούς;

Συνηγορεί η παγκόσμια ιατρική στατιστική καταγραφή στο μέγεθος της υστερίας που έχει καταλάβει τους πολίτες του κόσμου;

Είναι ο "φονικός ιός" τόσο φονικός όσο παρουσιάζουν τα ΜΜΕ; Μήπως έχουν πάρει γραμμή για διάχυση μίας τρομοκρατίας στην κοινωνία ώστε να εκείνη να διασπαστεί καταρχήν σε ομάδες και σε δεύτερη φάση σε άτομα, καχύποπτα το ένα απέναντι στο άλλο;

Είναι η επίπλαστη "αυστηρότητα" της Πολιτικής Προστασίας δείγμα ηγεσίας και αποφασιστικότητας; Μήπως είναι προσπάθεια δημιουργίας ενός αισθήματος ενοχής στους πολίτες για αποπροσανατολισμό τους από κάποια άλλη αλήθεια;

Είναι η "σοβαρότητα του ιού" το πρόβλημα που ταλαιπωρεί ένα θωρακισμένο ΕΣΥ; Μήπως το πρόβλημα είναι ένα υποστελεχωμένο και απαξιωμένο έτοιμο να πουληθεί σε ιδιώτες ΕΣΥ που ταλαιπωρείται από έναν (σοβαρό μεν αλλά όχι και δρεπανοφόρο) ιό;

Είναι ο κοινωνικός εγκλεισμός ένα μέτρο προστασίας της δημόσιας υγείας; Μήπως είναι ένας τρόπος να ξυπνήσουμε σε μία άλλη πραγματικότητα σε λίγους μήνες;

Είναι όσοι αρθρώνουν διαφορετική άποψη από την επίσημη "γραμμή" συνομωσιολόγοι και ψεκασμένοι και για τούτο φιμώνονται και λοιδωρούνται; Μήπως λένε την αλήθεια και μόνο όταν επέλθει το "νέο χρηματιστήριο" στην κοινωνία θα αναγνωριστούν; Μήπως θα τους μνημονεύσουμε μόνο όταν η καθημερινότητά μας ακόμα και η ίδια η ζωή μας καταστούν απολύτως ελέγξιμες και εξαρτημένες από την υπερεθνική και αόρατη πάντα κερδοσκοπική παρέα προνομιούχων κεφαλαιοκρατών; Όταν ίσως για να προβείς στην παραμικρή και (μέχρι σήμερα τουλάχιστον) απολύτως αυτονόητη κοινωνική δραστηριότητα όπως π.χ. καλλιέργεια, σπουδές, νοσηλεία, εμπόριο, εργασία ίσως ακόμα και μετακίνηση θα χρειάζεται να την έχει εγκρίνει μία δικτατορικού τύπου αρχή με το πρόσχημα της "δημόσιας υγείας"; Μήπως;...

Κάνει η κυβέρνηση "ότι μπορεί για την προστασία της υγείας των πολιτών"; Μήπως αυτά που θα επέλθουν με τον εκγλεισμό, την υποβάθμιση της τροφής, την οικονομική εξασθένηση και τον εθισμό σε υπερτεχνολογίες θα φέρουν μεγαλύτερες βλάβες στην υγεία του κοσμάκη;

Είναι μονόδρομος όλα αυτά; Μήπως παρακολουθούμε θεατές το θεατρικό έργο της "νέα ευρωπαϊκής πραγματικότητας" με ανακατεμένες φυλές, ισωπεδωμένες αξίες και καταχρεωμένες οικονομίες; Με πολίτες κατατρομοκρατημένους και εξουθενωμένους ψυχικά, σωματικά, αξιακά, πολιτιστικά και με το ηθικό στο ναδιρ;

Δεν έχουμε αποδείξεις για τίποτα. Όμως μπορούμε να πούμε ότι η πολιτική της κυβέρνησης "πονάει χέρι, κόψει χέρι" είναι απαράδεκτη και σίγουρα θα επιφέρει τόσο αναίτια ένα σωρό συνέπειες σε όλους όσους τώρα "μένουν στο σπίτι για να έχουν την υγειά τους".

Προσεύχομαι να βγω ψέυτης και να δείχνω γραφικός μετά από μερικούς μήνες διαβάζοντας τα παραπάνω.