Δέκα Λάθη στις Σχέσεις μας.

Κατά τη γνώμη μου, το δυσκολότερο κεφάλαιο της ανθρώπινης ζωής να είναι οι σχέσεις. Ερωτικές, συζυγικές ή, γενικότερα, δυαδικές, οι σχέσεις αποτελούν βασικό στοιχείο της ψυχικής καθημερινότητας του ατόμου. Όι περισσότεροι άνθρωποι μπαίνουμε σε μια σχέση με επιθυμίες, φαντασιώσεις για το τι είδους θα είναι η σχέση μας, αλλά σπάνια με τη γνώση ότι και οι ίδιοι θα πρέπει να κάνουμε ενεργά κάτι, ωστε να δημιουργήσουμε τις κατάλληλες συνθήκες για να ευδοκιμήσει η σχέση μας και να αποκομίσουμε από αυτή τα οφέλη που φανταζόμαστε. Δεν μπορώ να κρύψω ότι στο λάθος αυτό έχω υποπέσει κι εγώ. Παίρνω λοιπόν αφορμή από πρόσφατες αναγνώσεις μου σχετικά με το θέμα (ψάχνοντας να βρω μία άκρη σε προσωπικά ψυχολογικά μπερδέματά μου) και παραθέτω κάποιες σκέψεις επάνω στις γνώσεις που αποκόμισα και φίλτραρα κατά την κρίση μου. Ιδού τα συμπεράσματά μου.

Λάθος Νο 1. Έλλειψη σεβασμού

Οι άνθρωποι συνδέουν την έννοια του σεβασμού με τους μεγαλύτερούς τους, με διάφορα αξιώματα και θεσμούς, (όπως δασκάλους, παπάδες, κλπ.) αλλά ξεχνούν ότι ο σεβασμός είναι θεμέλιος λίθος για κάθε ανθρώπινη σχέση. Έτσι, ακούμε συντρόφους που κάποτε δήλωναν ερωτευμένοι να αλληλοκατηγορούνται σε οικίους τρίτους ή ακόμα και δημόσια. Και αν αυτό ακούγεται ακραίο, ωστόσο συμβαίνει συχνά όταν υπάρχει πίεση ή προβλήματα σε μια σχέση. Ο σεβασμός σε μια σχέση ορίζεται ως μια στάση ζωής που διακρίνεται από ευγένεια, αβρότητα και λεπτότητα προς το άλλο άτομο. Ο καθένας χρειάζεται να ακούσει τον καλό λόγο και το «ευχαριστώ». Το πρόβλημα είναι ότι συχνά θεωρούμε τον άλλον δεδομένο και δεν του δείχνουμε την εκτίμησή μας, κάτι που το χρειάζεται ίσως (όπως κι εμείς το χρειαζόμαστε) από τον/την σύντροφό μας.

Λάθος Νο 2. Έλλειψη προσοχής

Σε πολλές περιπτώσεις, μιλάει το ένα μέλος του ζευγαριού και το άλλο απλώς δεν ακούει ή σε ότι ακούει δεν δίδεται η απαιτούμενη προσοχή. Μπορεί αυτό να ακούγεται κάπως απλοϊκό αλλά ο λόγος είναι η έκφραση της σκέψης και η σκέψη το προϊόν του νοητικού μόχθου της προσωπικότητας του ατόμου. Η περιφρόνηση του λόγου πολύ εύκολα μπορεί να εκληφθεί ως περιφρόνηση των σκέψεων και κατ' επέκταση της προσωπικότητας του συντρόφου μας.

Λάθος Νο 3. Έλλειψη σεξουαλικής οικειότητας

Το ότι ένα ζευγάρι έχει σεξουαλική ζωή δε σημαίνει απαραιτήτως ότι έχει και ικανοποιητική σεξουαλική ζωή ή ότι αισθάνονται ο ένας κοντά στον άλλον. Πολλές φορές η σεξουαλική ζωή γίνεται ένα ακόμα καθήκον ή κάτι που κανείς δίνει στο σύντροφό του επειδή το ζητάει ή για να διατηρήσει την ηρεμία στη σχέση. Όμως, η πραγματική οικειότητα στη σεξουαλική ζωή χαρακτηρίζεται από μία ανοιχτή στάση του ζευγαριού, καλή επικοινωνία, ζεστασιά και συναισθηματική εγγύτητα, πράγματα που συνοδεύουν και ενισχύουν τη σεξουαλική ζωή.

Η σεξουαλική διαδικασία είναι η σωματική υπόσταση του συναισθήματος της αγάπης και της ψυχικής αλληλοδέσμευσης και όπως και αυτά αποτελεί μία πράξη περισσότερο προσφοράς ικανοποίησης παρά επιδίωξης ηδονισμού του εαυτού μας.

Λάθος Νο 4. Απαίτηση να είμαι ο κοινωνικά ορθός

Μια τέτοια στάση ζωής προϋποθέτει ότι το ένα μέλος του ζευγαριού κάνει εκείνο που η κοινωνική πλειοψηφία θεωρεί ως "το σωστό", ενώ το άλλο μέλος κάνει λάθη. Ο κάθε άνθρωπος προέρχεται από κάποιο συγκεκριμένο κοινωνικό περιβάλλον και γαλουχείται με κάποιες αρχές και αντιλήψεις που πηγάζουν από αυτό. Συμβαίνει δε ορισμένες φορές να σχετιστούν με σχέση δεσμευτική δυο εντελώς διαφορετικοί ως προς τις κοινωνικές συνήθειες και πεποιθήσεις άνθρωποι. Όταν διορθώνουμε διαρκώς το σύντροφό μας, επισημαίνουμε τα κατά την αντίληψή μας λάθη του και του κάνουμε κήρυγμα για να διορθωθεί, καταπατούμε ένα κομμάτι της πορείας του βίου του το οποίο έχει ενδεχομένως διαμορφώσει τον χαρακτήρα του και το πιθανότερο είναι ότι τον αποξενώνουμε, παρά τον φέρνουμε κοντά μας.

Λάθος Νο 5. Από τη θεωρία στην πράξη

Το να δίνουμε υποσχέσεις ή απειλές είναι το ευκολότερο πράγμα. Το δύσκολο, αλλά και το σημαντικό είναι να μπορούμε να περάσουμε από τα λόγια στα έργα, ώστε να δημιουργήσουμε ένα κλίμα εμπιστοσύνης και σιγουριάς στον σύντροφό μας. Ακόμα και αν δεν ευοδοθεί κάποια προσπάθειά μας δεν θα κατηγορηθούμε ποτέ αν προσπαθήσαμε να τηρήσουμε κάποια υπόσχεση και δεν τα καταφέραμε. Νομίζω ότι το να δείχνουμε την εκτίμησή μας στον σύντροφό μας για μία αποτυχημένη ειληκρινή προσπάθειά του, είναι σημαντικότερο από την αναγνώρηση κάποιας επιτυχίας του, και αυτό διότι δηλώνει μεγαλείο αγάπης και ανωτερότητα ψυχής.

Λάθος Νο 6. Υπονοούμενα που πληγώνουν

Όταν κανείς θέλει να πει κάτι, να δηλώσει ένα παράπονο ή πίκρα, είναι σωστότερο να το πει με ήρεμο και ξεκάθαρο τρόπο, παρά με υπονοητικό ειρωνικό και προσβλητικό τρόπο, που αφήνει τον άλλον να αμφιβάλλει για την διάσταση ή ακόμα και την φύση ενός προβλήματος. Κάθε παράπονο ή πρόβλημα απαιτεί και μία σωστή λύση η οποία μπορεί να έρθει μόνο άν το πρόβλημα έχει εκφραστεί με ακρίβεια και ηρεμία και στις σωστές του διαστάσεις, ώστε και η πιθανή λύση του να είναι προϊόν λογικής σκέψης και όχι συναισθηματικής αντίδρασης σε μία επίσης συναισθηματικά φορτισμένης έκφρασής του.

Λάθος Νο 7. Ανειλικρίνεια

Τα ψέματα και τα μυστικά σε μια σχέση δημιουργούν περισσότερα προβλήματα από αυτά που υποτίθεται ότι λύνουν. Είναι πολύ πιο τίμιο για τον εαυτό του και τον σύντροφό του- να παραδεχτεί κανείς με ειλικρίνεια ορισμένα πράγματα, παρά να τα συγκαλύπτει πίσω από σύννεφα καπνού. Η ανειλικρίνεια και το ψέμα αποδυναμώνουν τη σχέση, διαβρώνουν την εμπιστοσύνη και την εγγύτητα του ζευγαριού. Έχω κάνει ένα ξεχωριστό άρθρο για το Ψέμα το οποίο θα βρείτε στην κατηγορία Ψυχολογία της Active-Society. Πιστεύω ότι θα το βρείτε ενδιαφέρον.

Λάθος Νο 8. Ενοχλητικές συνήθειες

Ο κάθε άνθρωπος είναι μία ξεχωριστή προσωπικότητα και όσο είναι μόνος και μη δεσμευμένος σε μία σχέση διαμορφώνει κάποιους κώδικες συμπεριφοράς μέσα στους οποίους υπάγονται και οι συνήθειες. Η συνήθεια είναι από τους ισχυρότερους παράγοντες που συντελούν στην κοινωνική εικόνα ενός ανθρώπου (αυτό που οι τρίτοι βλέπουν ως "χαρακτήρα") και οι πλέον δύσκολοι στο να αλλάξουν. Μέσα σε μία σχέση, οι συνήθειες των συντρόφων είναι πιθανό να αλληλοσυγκρούονται και να αλληλοαπορρίπτονται. Μόνο η βαθειά αγάπη (καθώς και ο έρωτας όσο αυτός βρίσκεται στην ακμή του) μπορούν να οδηγήσουν τόσο σε αμοιβαίες μικροϋποχορήσεις όσο και σε κατανόηση των αναγκών που καλύπτουν οι συνήθειες του συντρόφου ώστε να γίνουν είτε μερικώς αποδεκτές είτε ως ένα βαθμό ανεκτές.

Λάθος Νο 9. Εγωισμός και απληστία

Πολλές φορές οι άνθρωποι μπαίνουν σε μια σχέση χωρίς να σκέφτονται κανέναν και τίποτε άλλο εκτός από τον εαυτό τους. Θεωρούν ότι το σύμπαν περιστρέφεται γύρω από το άτομό τους και δεν αφήνουν χώρο για κανέναν άλλον. Έτσι, όταν κάποιος σκέφτεται και πράττει εγωιστικά δεν ωφελεί σε τίποτα τη σχέση. Ο εγωιστής άνθρωπος σκέφτεται τη βολή του, αδιαφορεί για τις ανάγκες του συντρόφου του και δεν προχωρεί σε καμία θυσία για το κοινό καλό.

Λάθος Νο 10. Θυμός και ξεσπάσματα

Οι διαφωνίες και οι συγκρούσεις απόψεων είναι αναπόφευκτες σε ένα ζευγάρι. Ωστόσο, το πώς θα χειριστεί κανείς τις διαφωνίες του είναι σημαντικό και είναι κάτι το οποίο μπορεί να επιλέξει. Τα ξεσπάσματα θυμού και οι επιδείξεις νεύρων συνήθως δεν οδηγούν πουθενά μακροπρόθεσμα. Το μόνο που κάνουν είναι να δημιουργήσουν κακή διάθεση, αποξένωση και περισσότερο θυμό στους συντρόφους τα οποία σε κάποιες περιπτώσεις έχουν αντίκτυπο και σε τρίτα πρόσωπα όπως παιδιά, συγγενικό περιβάλλον, κοινωνικό περίγυρο, φίλους, κλπ. Η επιχειρηματολογία για να υπερασπίσει κανείς τη γνώμη του είναι σημαντικότερη από το θυμωμένο ξέσπασμα και το βρίσιμο, που δείχνουν ότι αυτό το άτομο δεν μπορεί να χειριστεί διαφορετικά την κουβέντα. Ισχύουν εξάλλου και τα όσα έχουμε ήδη πεί στηνπαράγραφο Νο6 σχετικά με τα υπονοούμενα που πληγώνουν.