Στο καλό, Μπόρις. Δεν θα μας λείψεις...

Πέθανε τη Δευτέρα 23 Απριλίου 2007 ο πρώην πρόεδρος της Ρωσίας, Μπόρις Γέλτσιν, σε ηλικία 76 ετών. Ο δύο φορές εκλεγμένος πρόεδρος και από τους βασικούς αναμορφωτές της πολιτικής ζωής της χώρας, υπέφερε από καρδιακά προβλήματα.
Ο Γέλτσιν υπήρξε από τους συντελεστές της οριστικής κατάρρευσης του σοβιετικού καθεστώτος και ο πρώτος εκλεγμένος πρόεδρος της χώρας, το 1991, μετά την αποχώρηση του τελευταίου γραμματέα του ΚΚΣΕ, Μιχαήλ Γκορμπατσόφ, από την εξουσία. "Ηταν ο πρώτος πρόεδρος της Ρωσίας. Με τον τίτλο αυτό μπήκε οριστικά στην ιστορία της χώρας μας και σε όλου του κόσμου. Χάρη σ αυτόν γεννήθηκε μια νέα εποχή. Γεννήθηκε η νέα δημοκρατική Ρωσία, ένα ελεύθερο κράτος, ανοικτό στον κόσμο. Ένα κράτος που η αληθινή δύναμή του ανήκει στο λαό", δήλωσε ο Ρώσος πρόεδρος, Βλαντιμίρ Πούτιν, κηρύσσοντας την 25η Απριλίου, ημέρα κατά την οποία θα γίνει και η κηδεία του Γέλτσιν, ημέρα εθνικού πένθους. Η Ιστορία σίγουρα θα γράψει το όνομα του Μπορίς Γιέλτσιν μαζί μ' αυτά των προέδρων της Λευκορωσίας και της Ουκρανίας που στις 8 Δεκεμβρίου του 1991 μαζεύτηκαν στο δάσος της Μπιελαβέσκαγια Πούστσα, λίγο πιο πάνω από το ιστορικό Μπρεστ-Λιτόφσκ όπου 73 χρόνια νωρίτερα ο Λεόν Τρότσκυ συνυπέγραφε την ομώνυμη συνθήκη που έβγαλε την επαναστατημένη Ρωσία από τον 1ο Παγκόσμιο Πόλεμο, μαζεύτηκαν εκεί λοιπόν και αποφάσισαν, πρώτ' απ' όλα για λογαριασμό του εαυτού τους, κατόπιν για λογαριασμό των φίλων τους και πάντως σε καμμία περίπτωση για λογαριασμό των λαών τους που σε δημοψήφισμα είχαν αποφανθεί περί του αντιθέτου, ότι η Σοβιετική Ένωση όφειλε να περάσει στην ιστορία. Οι σχολιαστές του Δυτικού κόσμου θα χαιρετίσουν τον εκλιπόντα πρώην πρόεδρο της Ρωσικής Ομοσπονδίας ως μεγάλο υπέρμαχο της Δημοκρατίας και της Ελευθερίας (ιδίως της οικονομικής). Η Νέα Τάξη της Ρωσικής Πλουτοκρατίας, προεξάρχοντος του επίδοξου "νέου Λένιν" Μπορίς Μπερεζόφσκι, θα θρηνήσει έναν καλό φίλο χάρη στον οποίο μπόρεσε να βάλει άγριο χέρι στον πλούτο του άλλοτε Σοβιετικού κράτους επιβεβαιώνοντάς μας ότι ουδείς έγινε πλούσιος από την εργασία του και μόνο. Οι Ρώσοι πολίτες, οι πλέον αρμόδιοι να κρίνουν τον προεδρικό βίο και πολιτεία του Μπορίς Γιέλτσιν, μάλλον θα θέλουν να ξεχάσουν τα οκτώ χρόνια της προεδρίας του: μέσα στη δεκαετία του '90 κατάφερε να ρίξει το ΑΕΠ της ήδη σακατεμένης οικονομίας της Ρωσίας στο μισό και να οδηγήσει ένας στους τέσσερις Ρώσους στην απόλυτη ένδεια. Είμαι σίγουρος ότι τόσο στους ίδιους που τον φορτώθηκαν τόσα χρόνια, όσο και σε κάθε δημοκράτη άνθρωπο με κοινωνικές ευαισθησίες, ο κύριος Μπόρις δεν θα μας λείψει. Είναι μάλλον ανακούφιση όταν, τέτοια θηρία (έστω γερασμένα πιά και ξεδοντιασμένα) αφήνουν τον μάταιο κόσμο μας και πάνε να ζητιανέψουν την επιοίκεια στην κρίση του Δημιουργού τους. Ωστόσο, για τον περισσότερο κόσμο εκτός Ρωσίας ο εκλιπών θα μείνει πιο πολύ για κάποια τραγελάφικά περιστατικά όπως η δημόσιος Rock n' Roll χορός του, το δημόσιο τσίμπημα του πισινού της γραμματέως του, και άλλα πολλά, παρενέργειες της αγάπης του προς το αλκοόλ, μιας αγάπης που φέρεται να έχει εμπνεύσει στους Ιρλανδούς την έκφραση «circling over Shannon», όταν σε μια επίσκεψή του στην Ιρλανδία το προεδρικό αεροσκάφος λέγεται ότι έκοβε κύκλους πάνω από το Shannon, το αεροδρόμιο του Δουβλίνου, μήπως και στο μεταξύ ξεμεθύσει ο εξέχων επιβάτης του! Θεέ των Ρώσων τον καλό συγχώρεσε Μπορίς και δώσ' του εκεί που βρίσκεται κανά μπουκάλι βότκα...